Η Τζούλη Αγοράκη συνομιλεί με τη ψυχοθεραπεύτρια Σοφιάννα Μηλιωρίτσα για τη φύση των αδερφικών σχέσεων — σχέσεις που, παρά τη ρομαντική εικόνα που τις συνοδεύει συχνά, αποδεικνύονται πολύ πιο σύνθετες και πολυδιάστατες.Οι συγκρούσεις, οι εντάσεις και οι καβγάδες ανάμεσα στα αδέλφια δεν είναι απλώς αναπόφευκτοι — είναι σχεδόν θεμελιώδεις. Μέσα σε αυτές τις εντάσεις αναδύονται συναισθήματα όπως η ζήλια, ο ανταγωνισμός, ακόμη και η επιθετικότητα. Ωστόσο, αυτά τα δύσκολα συναισθήματα δεν είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό. Αντίθετα, μπορούν να αποτελέσουν ένα ισχυρό μέσο αλληλεπίδρασης, ανάπτυξης και εξέλιξης της σχέσης.Η αδερφική σχέση είναι συχνά η πρώτη μας επαφή με έννοιες όπως το μοίρασμα, η διεκδίκηση, η ταύτιση αλλά και η διαφοροποίηση. Και παρόλο που ενίοτε μπορεί να είναι συγκρουσιακή, παραμένει μια από τις πιο βαθιές και καθοριστικές σχέσεις στη ζωή μας — ένας δεσμός που μας διαμορφώνει σε πολλά επίπεδα, ψυχοσυναισθηματικά και κοινωνικά.
--------
27:16
«Φτάνοντας από ένα ορφανοτροφείο της Αιθιοπίας στην Αθήνα των ‘90ς»
Είναι ποτέ απλό να υιοθετείς ένα παιδί από μια ξένη χώρα, μια διαφορετική κουλτούρα, σε ηλικία που έχει ήδη προλάβει να κουβαλάει μνήμες και τραύματα; Η ιστορία της Αφροελληνίδας Séblé Bailly du Bois, έτσι όπως την αφηγείται στην Τζούλη Αγοράκη, είναι καθηλωτική.Η Séblé είναι ένα κορίτσι που γεννήθηκε στην Αιθιοπία και μεγάλωσε στην Ελλάδα — μια γυναίκα σήμερα, που κουβαλά δύο πατρίδες, πολλές ιστορίες και έναν δυναμικό αγώνα για αυτοπροσδιορισμό. Υιοθετημένη από μια Γαλλίδα μητέρα,άφησε πίσω της το ορφανοτροφείο στην Αιθιοπία στα τρία της χρόνια και προσγειώθηκε στην Αθήνα του ‘90, σε μια χώρα που δεν ήταν ακόμα έτοιμη να δεχτεί το «διαφορετικό». Η ίδια αφηγείται πώς είναι να μεγαλώνεις με μαύρο δέρμα σε μια κοινωνία όπου τα βλέμματα, τα σχόλια και οι "χαριτωμένες" εκφράσεις μπορούν να κουβαλούν μέσα τους προκατάληψη και ρατσισμό — ακόμα κι όταν προφέρονται με χαμόγελο.
--------
32:47
Kατάψυξη ωαρίων: Τάση ή αναγκαία επιλογή;
Γιατί αυξάνεται ο αριθμός των γυναικών που προχωρούν σε κατάψυξη ωαρίων; Η Τζούλη Αγοράκη μιλά με τον γυναικολόγο Γιώργο Μακρή, διευθυντή της Γυναικολογικής Κλινικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, ο οποίος της εξηγεί τους πιθανούς κινδύνους της κρυοσυντήρησης ωαρίων, σε ποιες ηλικίες η διαδικασία δεν είναι ενδεδειγμένη και γιατί έχει μετατραπεί σε μια διαδεδομένη «μόδα» των τελευταίων ετών.H κατάψυξη ωαρίων έχει εξελιχθεί σε μια ιδιαίτερα δημοφιλή επιλογή για τις γυναίκες που επιθυμούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους για το μέλλον. Πρόκειται, όμως, για μια απλή διαδικασία ρουτίνας ή μήπως κρύβει κινδύνους που δεν συζητούνται αρκετά; Είναι, τελικά, μια λύση για να παρατείνουμε το βιολογικό μας ρολόι ή μήπως η κοινωνία μας ωθεί προς αυτή την επιλογή, μετατρέποντάς τη σε μια ακόμα τάση της εποχής;Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες γυναίκες, ακόμα και κάτω των 30 ετών, αποφασίζουν να καταψύξουν τα ωάριά τους. Κλείνουν ραντεβού με τη φυσικότητα που θα προγραμμάτιζαν μια επίσκεψη για περιποίηση ομορφιάς, αντιμετωπίζοντας τη διαδικασία ως κάτι απλό και συνηθισμένο. Όμως, τι πραγματικά σημαίνει για το σώμα και την υγεία τους αυτή η επιλογή; Ο γυναικολόγος Γιώργος Μακρής εξηγεί στην Τζούλη Αγοράκη.
--------
29:51
Εφηβεία: Πόσο καλά γνωρίζουμε τα παιδιά μας;
Το χάσμα των γενεών μεγαλώνει συνεχώς – μπορούμε να αφουγκραστούμε τα παιδιά μας ή μας ξεφεύγουν; Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με τον σύμβουλο ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπευτή Χρήστο Ίκοντα. Η σειρά «Adolescence» του Netflix έχει αναδείξει ένα ιδιαίτερο και πολύπλοκο θέμα: το χάσμα των γενεών, που μας φέρνει αντιμέτωπους με τον πιο μεγάλο φόβο μας. Στην εποχή της ψηφιακής επικοινωνίας, της γρήγορης εξέλιξης και των συνεχών αλλαγών, η σχέση γονέων και παιδιών φαίνεται να απομακρύνεται περισσότερο από ποτέ. Είμαστε ικανοί να αφουγκραστούμε και να κατανοήσουμε τα παιδιά μας ή μήπως πίσω από τις κλειστές πόρτες δημιουργείται κάτι που μας ξεφεύγει; Ο σύμβουλος ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπευτής Χρήστος Ίκοντας δίνει τις απαντήσεις στην Τζούλη Αγοράκη.
--------
36:02
Είναι σωστό να παίρνουμε τα παιδιά μαζί μας στις κηδείες;
Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με την ψυχολόγο, ειδικευμένη στο τραύμα της απώλειας, Ιάνθη Σταυροπούλου για το πώς μπορούν να διαχειριστούν την απώλεια γονείς και παιδιά.Πως θα πούμε στο παιδί μας ότι πέθανε ο παππούς; Πως τους εξηγούμε αυτό που έλεγε ο Σαρτ: «ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι χωρίς εισιτήριο επιστροφής»; Πρέπει να παίρνουμε τα παιδιά μαζί μας σε κηδείες; Είναι εντάξει να δουν τον γονιό του να θρηνεί για το χαμός ενός αγαπημένου προσώπου;Η ψυχολόγος, ειδικευμένη στο τραύμα της απώλειας, Ιάνθη Σταυροπούλου συμβουλεύει για το πως μπορούν να διαχειριστούν την απώλεια και τον θάνατο γονείς και παιδιά.