Powered by RND
PodcastsMúsicaContemporánea
Escucha Contemporánea en la aplicación
Escucha Contemporánea en la aplicación
(6 012)(250 108)
Favoritos
Despertador
Sleep timer

Contemporánea

Podcast Contemporánea
Fundación Juan March
Diccionario sonoro que recoge los nombres, historias y lugares protagonistas de la emocionante aventura que representa la música contemporánea desde su creación...

Episodios disponibles

5 de 101
  • 100. George Crumb
    Se asocia su nombre a timbres heterodoxos, a técnicas instrumentales y vocales extendidas, a formas de notación particulares y a su monumental “Black Angels”. Para él la música es “un sistema de proporciones al servicio del impulso espiritual”._____Has escuchadoBlack Angels. I. Departure (1970). Kronos Quartet. Nonesuch (1990)Madrigals. Book I (1965). Anne-Marie Mühle, mezzosoprano; Musica Varia. BIS (1985)Mecánica celeste (Makrokosmos IV). Danzas cósmicas para piano amplificado a cuatro manos. GrauSchumacher Piano Duo. Grabación sonora realizada en directo en la sala de conciertos de la Fundación Juan March, el 22 de febrero de 2020. Archivo de Conciertos de la Fundación Juan MarchVox Balaenae (Voice of the Whale). Vocalise (… For the Beginning of Time): For Electric Flute, Electric Cello and Amplified Piano (1971). Hans Peter Frehner, flauta; Ensemble für Neue Musik Zürich; Jürg Henneberger, director. hat[now]ART (2006)_____Selección bibliográficaADAMENKO, Victoria, “George Crumb’s Channels of Mythification”. American Music, vol. 23, n.º 3 (2005), pp. 324-354*BASS, Richard, “Sets, Scales, and Symmetries: The Pitch-Structural Basis of George Crumb’s Makrokosmos I and II”. Music Theory Spectrum, vol. 13, n.º 1 (1991), pp. 1-20*BELLMAN, Jonathan D., “Musical Voyages and Their Baggage: Orientalism in Music and Critical Musicology”. The Musical Quarterly, vol. 94, n.º 3 (2011), pp. 417-438*BRUNS, Steven M., “In stile Mahleriano: Quotation and Allusion in the Music of George Crumb”. American Music Research Center Journal, vol. 3 (1993), pp. 9-39BRUNS, Steven y Ofer Ben-Amots, George Crumb: The Alchemy of Sound. The Colorado College Music Press, 2005CARBON, John, “Astrological Symbolic Order in George Crumb’s Makrokosmos”. Sonus, vol. 10 (1990), pp. 65-80CHATMAN, Stephen, “George Crumb’s Madrigals Book III: a linear analysis”. In Theory Only, vol. 1 (1976-1977), pp. 55-79COHEN, David, George Crumb: A Bio-Bibliography. Greenwood Publishing Group, 2002DOBAY, Thomas R. de, “The Evolution of Harmonic Style in the Lorca Works of Crumb”. Journal of Music Theory, vol. 28, n.º 1 (1984), pp. 89-111*FRANK, Andrew, “George Crumb: Songs, Drones, and Refrains of Death”. Notes, vol. 33 (1976-1977), pp. 694-696LABUSSIÈRE, Annie, “Ancient Voices of Children”. Traducido por Carles Guinovart. Quodlibet: revista de especialización musical, n.º 12 (1998), pp. 3-36*LAJOINIE, Vincent, “Makrokosmos de George Crumb: 24 pièces en quête d’auteur”. Revue Contrechamps: Musiques nord-américaines, n.º 6 (1986), pp. 88-101: [Web]LEWIS, Robert Hall, “George Crumb. Night Music I”. Perspectives in New Music, n.° 3-2 (1964-1965), pp. 143-151*PARDO, Carmen, “Voices in Nature: Vox Balaenae by George Crumb”. International Review of the Aesthetics and Sociology of Music, vol. 54, n.º 1 (2023), pp. 147-170*REBULLIDA, Víctor, “Ancient Voices of Children” de George Crumb”. Nassarre: Revista Aragonesa de Musicología, vol. 16, n.º 1 (2000), pp. 127-168*SHUFFETT, Robert V., "Interviews with George Crumb". Composer Magazine, vol. 10-11 (1980), pp. 29-42SHUPE, Abigail, War and death in the music of George Crumb: a crisis of collective memory. Routledge, 2022 *Documento disponible para su consulta en la Sala de Nuevas Músicas de la Biblioteca y Centro de Apoyo a la Investigación de la Fundación Juan March
    --------  
    12:57
  • 99. Josep María Mestres-Quadreny
    A lo largo de su carrera, el compositor de Manresa evoluciona del neoclasicismo hasta la aleatoriedad. Su vocación es la de renovar constantemente el lenguaje, incorporando nuevas técnicas tanto en la propia composición como en el sonido, e incluso en la notación, que lleva el pentagrama convencional hacia la partitura gráfica._____Has escuchadoAronada a un temple budista: para voz e instrumentos del canto shomyo (2011). Koten Shigesawa. Tinta Invisible Edicions (2013)Doble concert: para ondas martenot, percusión y orquesta (1970). Arlette Sibon-Simonovitch, ondas martenot; Robert Armengol, percusión; Orquestra Simfònica de Barcelona i Nacional de Catalunya; Konstantin Simonovitch, director. Edigsa (1971)Tocatina: para botellas de anís (1975). Percussions de Barcelona; Xavier Joaquín, director. AudioVisuals de Sarriá (1988)Tramesa a Tàpies: para violín, viola y percusión (1961). Grupo Círculo. Ars Harmonica (2004)_____Selección bibliográficaBADIOU, Maryse, “El teatre musical de Josep M. Mestres Quadreny: conceptes i recepció”. Serra d’Or, n.º 526, 2003, pp. 51-56 BROSSA, Joan, “Pausa”. En: Josep Maria Mestres Quadreny, Tot muda de color al so de la flauta. Ajuntament de Barcelona; Fundació Joan Brossa, 2010*CELIS, Mary Carmen de, “Mestres Quadreny y la exploración del sonido”. La Estafeta Literaria, n.º 551 (1974), pp. 27-28*CURESES, Marta, “La universalidad como categoría”. En: Josep Maria Mestres Quadreny, De Cop de poma a Trànsit boreal: música, arte, ciencia y pensamiento. Editado por Manuel Guerrero y Oriol Pérez i Treviño. Angle Editorial; Centre d’Art Santa Mònica, 2010—, “Un dado de infinitas caras. Mestres Quadreny entre categorías”. En: Josep Maria Mestres Quadreny, Tot muda de color al so de la flauta. Ajuntament de Barcelona; Fundació Joan Brossa, 2010*—, Joan Miró-Mestres Quadreny: suite miroir. Arola Editors, 2017*FÀBREGAS, Xavier, La música contemporània a Catalunya: conversa amb Joseph M. Mestres Quadreny. Edicions de la Magrana, 1994GARCÍA, Isaac Diego, “Del grafismo musical a las fronteras del arte”. En: Josep Maria Mestres Quadreny, Tot muda de color al so de la flauta. Ajuntament de Barcelona; Fundació Joan Brossa, 2010*—, Josep María Mestres Quadreny: sinestesia y azar en la composición musical. Tesis doctoral, Universidad de Oviedo, 2011GASSER, Luis, La música contemporánea a través de la obra de Josep Maria Mestres Quadreny. Servicio de Publicaciones de la Universidad, 1983MARTÍN, Helena, “Tres accions musicals”. En: Josep Maria Mestres Quadreny, Tot muda de color al so de la flauta. Ajuntament de Barcelona; Fundació Joan Brossa, 2010*MESTRES QUADRENY, Josep Maria, “Autoanálisis”. En: 14 compositores españoles de hoy. Editado por Emilio Casares. Universidad de Oviedo, 1982*—, Pensar y fer música. Proa, 2000—, Reflexions a l’entorn de l’expressió del llenguatge musical i de la meva música: discurs d’ingrés de l’Acadèmic Electe Sr. Josep M. Mestres i Quadreny i contestació del Sr. Francesc Bonastre i Bertrán. Reial Acadèmia Catalana de Belles Arts de Sant Jordi, 2002—, De Cop de poma a Trànsit boreal: música, arte, ciencia y pensamiento. Editado por Manuel Guerrero y Oriol Pérez i Treviño. Angle Editorial; Centre d’Art Santa Mònica, 2010PÉREZ, Oriol y Anna Bofill, Josep M. Mestres Quadreny. Generalitat de Catalunya; Proa, 2002 *Documento disponible para su consulta en la Sala de Nuevas Músicas de la Biblioteca y Centro de Apoyo a la Investigación de la Fundación Juan March
    --------  
    19:18
  • 98. Bernard Parmegiani
    Después de trabajar como ingeniero de sonido en la radio y la televisión francesas, se incorpora en el Grupo de Investigación de Música Concreta de Pierre Schaeffer. Centrado profunda y metódicamente en la naturaleza del sonido mismo, desarrolla una carrera que une aquella música con la electrónica contemporánea._____Has escuchadoDe natura sonorum. Accidents/harmonique (1975). INA-GRM (2008)Dedans-dehors. En phase/hors phase (1977). INA-GRM (2008)Jazzzex (1966). INA-GRM (2008)Rêveries (2007). INA-GRM (2008)_____Selección bibliográficaCASTANET, Pierre-Albert (ed.), Portraits polychromes: Bernard Parmegiani. CDMC/INA-GRM, 2002ÉVELYNE, Gayou, GRM. Le groupe de recherches musicales: cinquante ans d’histoire. Fayard, 2007*KOSMICKI, Guillaume, Musiques savantes: de Ligeti à la fin de la Guerre Froide, 1963-1989. Le Mot et le reste, 2014*THOMAS, Jean-Christophe, Philippe Mion y Jean-Jacques Nattiez, L’Envers d’une œuvre: De Natura sonorum de Bernard Parmegiani. Buchet-Chastel/INA-GRM, 1983TIFFON, Vincent, “Les musiques mixtes: Entre pérennité et obsolescence”. Musurgia, vol. 12, n.º 3 (2005), pp. 23-45*Documento disponible para su consulta en la Sala de Nuevas Músicas de la Biblioteca y Centro de Apoyo a la Investigación de la Fundación Juan March
    --------  
    13:21
  • 97. Nueva complejidad y nueva simplicidad
    La primera se refiere a una escuela de especulación intelectual surgida en el último cuarto del siglo XX en el Reino Unido, y propone obras disonantes y atonales, densas y abstractas. La segunda recupera, a partir de la llegada del minimalismo, elementos tonales olvidados._____Has escuchadoDistentio (1992) / Walter Zimmermann. Ensemble Recherche. Mode (2002)Et lux (2009) / Wolfgang Rihm. Huelgas Ensemble, Paul Van Nevel, director; Minguet Quartett, cuarteto de cuerda. ECM (2015)Funérailles I (1969-1977) / Brian Ferneyhough. Arditti Quartet; Ensemble Recherche; Virginie Tarrête, arpa. Stradivarius (2005)Time and Motion Study I (1971-77) / Brian Ferneyhough. Carl Rosman, clarinete bajo. Etcétera (1998)_____Selección bibliográficaÁLVAREZ FERNÁNDEZ, Miguel, “Disonancia y emancipación: comodidad en/de algunas estéticas musicales del siglo XX”. Espacio Sonoro, n.º 4: [PDF]BALIK, Jessica, “Romantic Subjectivity and West German Politics in Wolfgang Rihm’s Jakob Lenz”. Perspectives of New Music, vol. 47, n.º 2 (2009), pp. 228-248*BONS, Joël, “Entretien avec Brian Ferneyhough”. En: Musique en création. Contrechamps Editions, 1997*COURTOT, Francis, Brian Ferneyhough: figures et dialogues. L’Harmattan, 2009*DELIÈGE, Célestin, Cinquante ans de modernité musicale: de Darmstadt à l'IRCAM. Contribution historiographique à une musicologie critique. Mardaga, 2003*DUNCAN, Stuart Paul, “Re-Complexifying the Function(s) of Notation in the Music of Brian Ferneyhough and the ‘New Complexity’”. Perspectives of New Music, vol. 48, n.º 1 (2010), pp. 136-172*FERNÁNDEZ, Isaac D. G., “Los retornos en la música contemporánea”. Sinfonía Virtual: Revista de Música Clásica y Reflexión Musical, n.º 8 (2008), consultada el 21 de junio de 2023: [Web]FERNEYHOUGH, Bryan, “Form-Figure-Style: An Intermediate Assessment”. Perspectives of New Music, vol. 31, n.º 1 (1993), pp. 32-40*FISK, Josiah, “The New Simplicity: The Music of Górecki, Tavener and Pärt”. The Hudson Review, vol. 47, n.º 3 (1994), pp. 394-412*FOX, Christopher, “Walter Zimmermann’s Vom Nutzen Des Lassens”. Tempo, n.º 154 (1985), pp. 49-50*HARVEY, Jonathan, “Brian Ferneyhough”. The Musical Times, vol. 120, n.º 1639 (1979), pp. 723-728*HERNÁNDEZ CRISTANCHO, Diego A., Una composición elaborada a partir del concepto de sintaxis musical de la nueva complejidad. Tesis de grado, Universidad Distrital Francisco José de Caldas, 2015, consultada el 21 de junio de 2023: [Web]HOWARD, Luke B., “Motherhood, ‘Billboard,’ and the Holocaust: Perceptions and Receptions of Górecki’s Symphony No. 3”. The Musical Quarterly, vol. 82, n.º 1 (1998), pp. 131-159*THEOCHAROUS, Georgios, “Not Too Violent: The Fall of Notation in Michael Finnissy’s Autumnall for Solo Piano”. Perspectives of New Music, vol. 52, n.º 1 (2014), pp. 4-27*TOOP, Richard, “On Complexity”. Perspectives of New Music, vol. 31, n.º 1 (1993), pp. 42-57*TRUAX, Barry, “The Inner and Outer Complexity of Music”. Perspectives of New Music, vol. 32, n.º 1 (1994), pp. 176-193*ULMAN, Erik, “Some Thoughts on the New Complexity”. Perspectives of New Music, vol. 32, n.º 1 (1994), pp. 202-206*WARNABY, John, “Wolfgang Rihm’s Recent Music”. Tempo, n.º 213 (2000), pp. 12-19*WILLIAMS, Alastair, “Swaying with Schumann: Subjectivity and Tradition in Wolfgang Rihm’s ‘Fremde Szenen’ I-III and Related Scores”. Music & Letters, vol. 87, n.º 3 (2006), pp. 379-397* *Documento disponible para su consulta en la Sala de Nuevas Músicas de la Biblioteca y Centro de Apoyo a la Investigación de la Fundación Juan March
    --------  
    18:19
  • 96. Elliott Carter
    Su longevidad, que abarca más de un siglo, le permite recorrer un inmenso arco de escuelas, estéticas y estilos. Su catálogo reúne centenares de obras, incluidos grandes cuartetos de cuerda, varios conciertos y una única ópera, que escribe con 90 años._____Has escuchadoCaprices. Lauds II. Riconoscenza per Goffredo Petrassi (1984). Irvine Arditti, violín. Alpha (2017)Figment I: For Solo Violoncello (1994). Thomas Demenga, violonchelo. ECM (2003)String Quartet No. 5. V. Adagio Sereno (1995). Juilliard String Quartet. RCA (2014)Symphony of Three Orchestras (1976). New York Philharmonic; Pierre Boulez, director. Columbia Masterworks (1995)_____Selección bibliográficaBERNARD, Jonathan, “The Evolution of Elliott Carter’s Rhythmic Practice”. Perspectives of New Music, vol. 26, n.º 2 (1988), pp. 164-203*—, “An Interview with Elliott Carter”. Perspectives of New Music, vol. 28, n.º 2 (1990), pp. 180-214*BOLAND, Marguerite y John Link (eds.), Elliott Carter Studies. Cambridge University Press, 2017BORETZ, Benjamin, “Conversations with Elliott Carter “. Perspectives of New Music, vol. 8, n.º 2 (1970), pp. 1-22*CARTER, Elliott, Collected Essays and Lectures, 1937-1995. Editado por Jonathan W. Bernard. University of Rochester Press, 1997—, Harmony Book. Editado por Nicholas Hopkins y John Link. Carl Fischer, 2002EMMERY, Laura, Compositional Process in Elliott Carter’s String Quartets: A Study in Sketches. Routledge, 1989HARVEY, David I. H., The Later Music of Elliott Carter: A Study in Music Theory and Analysis. Garland, 1989LINK, John F., Elliott Carter: A Guide to Research. Garland, 2000—, Elliott Carter’s Late Music. Cambridge University Press, 2024MARTÍN, Fernando, “Tiempo, narratividad, organicismo y uso de conjuntos en el último estilo de Elliott Carter”. Quodlibet: Revista de Especialización Musical, n.º 37 (2007), pp. 66-83*MEYER, Felix y Anne SHREFFLER, Elliott Carter. A Centennial Portrait in Letters and Documents. The Boydell Press, 2008SCHIFF, David, The Music of Elliott Carter. Faber and Faber, 1998WIERZBICKI, James, Elliott Carter. University of Illinois Press, 2011 *Documento disponible para su consulta en la Sala de Nuevas Músicas de la Biblioteca y Centro de Apoyo a la Investigación de la Fundación Juan March
    --------  
    12:35

Más podcasts de Música

Acerca de Contemporánea

Diccionario sonoro que recoge los nombres, historias y lugares protagonistas de la emocionante aventura que representa la música contemporánea desde su creación a la actualidad. Más información: march.es/contemporanea
Sitio web del podcast

Escucha Contemporánea, El sótano y muchos más podcasts de todo el mundo con la aplicación de radio.es

Descarga la app gratuita: radio.es

  • Añadir radios y podcasts a favoritos
  • Transmisión por Wi-Fi y Bluetooth
  • Carplay & Android Auto compatible
  • Muchas otras funciones de la app

Contemporánea: Podcasts del grupo

Aplicaciones
Redes sociales
v7.8.0 | © 2007-2025 radio.de GmbH
Generated: 2/21/2025 - 9:34:34 PM